KoRkU

**onur07** · Konu: KoRkU Cuma Kas. 21, 2008 4:12 pm

Sekiz yaşındaydın; bulunduğun zamanı sevmiyordun.Çünkü insanlar:Annen, baban,kardeşin,ablan ağabeyin;seni anlamazlar diye düşünüyordun.Her şeyine; yatmana, kalkmana karışıyorlardı.Kendine ait odan yoktu. Olsa bile yatamazdın.nedenini çok iyi biliyordun:

KORKU!

Küçücük bir yüreğin vardı.

KOSKOCAMAN BİR KORKUN

Büyümekten, oyun oynayamamaktan, dayak yemekten, yılandan öğretmenden, geceden, karanlıktan ,karanlıkta ve omzunun hemen yakınındaki siyah elden ;o lanetli elin seni yakalamasından çok korkuyordun.

Öğretmenin ödevini yapmayanlar tahtaya çıksın dediğinde dizlerinin bağı çözülmüş ve yürümekte zorlanmıştın. Sanki tüm sınıf üstünde seni eziyordu.

‘Allahım bundan daha korkunç ne olabir ki!’ diye içinden geçirdin.

Öğretmenin tahtada çok zaman beklettikten sonra, kalbin dışına çıkacakmış gibi heyecan ve korku dolu bir anda bu gün sizi afediyorum demiş ve ertesi gün kontrol edileceğini söylemişti. Azledilmiş bir ölüm mahkumu gibi ne kadar da sevinmiştin.

Okuldan çıktıktan sonra eve gitmeyip oyun oynamak istiyordun:Top oynamak...

Arkadaşlarınla buluştun.Daha sonra başladınız top oynamaya.Çok güzeldi topa sert vuruyor,çalım atıyor,gol atıyordun.

O kadar çok ,o kadar çok sevdin ki bu anı,bir ara düşündün ölümü;

‘Biz bir daha oyun oynayamayacak mıyız?’ diye sordun kendine.

‘Bu tatlı oyuncuğu bulamam ölürsem.’ Diye içinden geçirerek ağlayıp bırakmak istemiyordun bu anı.Zaten anlamıyorlardı hiçbir şeyi,hiçbir kimseyi.Sevilmiyordu sanki bu hayat , bu yüzden sen de sevemiyordun.Ama korkuyordun ömrünün sonuna kadar sevgiden uzak kalmaktan.

Ya ölüm korkusu ne olacaktı. Ölüm acımadan götürüyordu yaşlıları, gençleri,çocukları…

Daha geçenlerde yaşlı bir nine ile torununun parçalanmış cesetlerinden,ölümlerinden bahsetmişlerdi.

‘Biz ölünce bu tatlı oyunlar da, biz de yok mu olacağız?’